هفت فروردین

با تو من با بهار می رویم

هفت فروردین

با تو من با بهار می رویم

باز وقت آمد که مستی سر کنم

عنــــــــقای قاف را هوس آشیـــــــانه بود            غوغای نینــــــــــــــوا همه در ره بهانه بود

جاییکه خورده بود می آنجا نهاد ســـــــــر            دُردی کشی که مست شراب شبانه بود

یکباره سوخت ز آتش غیرت هوای عشق          موهوم پرده ای اگر اندر میـــــــــــــــانه بود

در یک طَبَق به جلوه جانان نثــــــــــار کرد           هر درّ شاهـــــــــــــوار کش اندر خزانه بود

نامد به جز نوای حسینی به پرده راســـت         روزی که در حریم الـــــــست این ترانه بود

بالله که جا نداشت به جز نی نشان در او           آن سینه ای که تیر بلا را نشــــــــــانه بود

کوری نظاره کن که شکستند کوفیــــــــان           آیینه ای که مظهر حسن یگــــــــــــانه بود 

         


قتل شهید عشق نه کار خدنگ بود                دنیا برای شاه جهان دار تنگ بود

آیینه خود ز تاب تجلّی بهم شکست         گیرم که خصم را دل پرکینه سنگ بود

نیرو از او گرفت و بر او آخت تیغ کین             قومی که با خدای مهیّای جنگ بود

عهد الست اگر نگرفتی عنان او                   شهد بقا به کام مخالف شرنگ بود

از عشق پرس حالت جانبازی حسین         پای براق عقل در این عرصه لنگ بود

احمد اگر به ذروه قوسین عروج کرد           معراج شاه تشنه به سوی خدنگ بود

از تیر کین چو کرد تهی شاه دین رکاب

آمد فرا به گوش وی از پرده این خطاب

کایشهســــــــــــــــــــــــــوار بادیه ابتلای ما          باز آ که زآن تست حریم لقـــــــــــــــــای ما

معراج عشق را شب اسراســت هین بران          خوش خوش براق شوق به خلوتسرای ما

تو از برای مــــــــــــــــــایی و ما از برای تــو           عهدیست این فنای تو را با بقــــــــــای ما

دادی سری ز شوق و خریدی لقای دوست          هرگز زیان نبرد کس از خونبــــــــــــهای ما

جان بازیت حجاب دوبینی به هم دریـــــــد          در جلوه گاه حســن تویی خود به جای ما

بازآ که چشــــــــــــم ناز ازل بر قدوم تست          خود خا کـــــــــــــــروب راه تو بود انبیای ما

هین زان تـــــــــــــــست تاج ربوبیت از ازل           گر رفت بر سنان ســــــــرت اندر هوای ما

گســــــــترده ایم بال ملایک به جای فرش           کازار بر تنت نکند کربـــــــــــــــــــــــلای ما

دلگیر گو مبــــــــــاد خلیل از فدای دوست            کافیســـــــــــــــــت اکبر تو ذبیح منای ما

گو نوح گو به دشــــــــــــت بلا آی باز بین            کشتی شکســــــــــتگان محیط بلای ما

موســـــــی ز کوه طور شنید ار جواب لن            گو باز شو به جلوه گه نینـــــــــــــوای ما

گر زنده جان ببــــــــــــرد ز دار بلا مسیـح             گو دار کربلا نگر و مبتــــــــــــــــــــلای ما

منســــــــــــــــوخ کرد ذکر اوائل حدیث تو             ای داده تن ز عهــــــــــد ازل بر قضای ما


آه از آن روز که در دشت بلا غوغا بود   

                               شورش روز قیامت به جهان برپا بود                                                     

خصم چون دایره بر گرد حرم شاه شهید

                                           در دل دایره چون نقطه پا برجا بود

عرصه دشت چو دیبای منقش از خون

                                          و آن همه صورت زیبا که در آن دیبا بود

جان به قربان ذبیحی که به قربانگه دست

                                         با لب تشنه روان می شد و خود دریا بود

تو مپندار که شاهنشه دین در گه رزم

                                         در بیابان بلا بی مدد و تنها بود

انبیا و رسل و جن و ملایک هر یک

                                        جان به کف در بر شه منتظر ایما بود

پرده پوشان نهانخانه ملک و ملکوت

                                        همه پروانه آن شمع جهان آرا بود

قتل عباس و علی اکبر و قاسم ز ازل

                                       بر فرامین قضایای فلک طغرا بود

ورنه اندر نظر قهر شهنشاه جهان

                                     عدم هر دو جهان بسته به حرف "لا" بود

در همه ملک بلا نیست به جز ذکر حسین

                                    قاف تا قاف جهان صوت همین عنقا بود

                                              | نیّر تبریزی |  

نظرات 2 + ارسال نظر
نیک دوشنبه 16 بهمن 1385 ساعت 23:51 http://un-lost.persianblog.com

سلام .. ببخشین که دیر اومدم به وبلاگتون سر زدم .... شعر قشنگی بودش نوشا خانوم عزیز .... ببخش اگه چیزی ندارم بگم ..... خوشحال شدم ....

محقق مشهدی سه‌شنبه 27 شهریور 1386 ساعت 13:54

از اشعر حجه السلام نیر لذت بردم دستتان درد نکند خدا توفیقتان دهد
اگر ممکن است و در سایتی هست دیوان کامل ایشان را از اینترنت میخواهم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد